Don't Walk Away 7

Hej! Jestem załamany po spotkaniu z ciocią po pierwsze co zrobiła to

potarmosiła mnie po policzku i powiedziała" Jak tyś wyrósł słońce". Przy wszystkim była moja dziewczyna. Spaliłem buraka, no, ale taką mam rodzinę. Nie zanudzam i zapraszam na kolejną część Don't Walk Away:)

P.S Do notki daje ukochaną piosenkę mojej dziewczyny, chociaż w ogóle nie pasuje no może, do końcówki.

             -------------------------------------------------------------------------------------------
"Przy­jaźń jest niewątpli­wie naj­sku­teczniej­szym le­kiem na cier­pienia za­wie­dzo­nej miłości."

- Nibylandia się wita- rzuciłam wesoło. Spojrzałam na Michaela, który zachichotał. Maddy zaś miała szeroko otwarte usta, i co chwila dało się usłyszeć. " Wow".

- Może zwiedzimy Nibylandię a nie tak będziemy stali?- Zaproponował Mike. Maddy pokiwała głową, Nie byłam zaskoczona, że mała tak zareagowała. To miejsce z dnia na dzień jest piękniejsze.

" Tak jak jego właściciel"- zerknęłam na Michael i zaśmiałam się pod nosem. Mówi się, że na złamane serce dobra jest nowa miłość. Albo, że przyjaźń damsko- męska nie istnieje, ja i Mike jesteśmy najlepszym dowodem, że to tylko gadanie. I przyjaźń damsko-męska naprawdę jest.

- Rose- ocknęłam się i spojrzałam na uśmiechniętego Michaela- Wiem, że podobam sie dziewczyną, ale nie musisz, się tak na mnie gapić.

Spuściłam głowę, czując jak sie rumienię.

- Nie gapiłam.

- Ta jasne- miałam ochotę mu przywalić w łeb. Założyłam jednak ręce na klatce piersiowej i grzecznie za nimi powędrowałam. " Wcale nie jest przystojny".

Usłyszałam w głowie cichy śmiech. " Owszem, jest".

- Wujek- do Michaela podbiegł mały chłopiec, po czym rzucił mu się na szyję. No dobra aż taki mały nie był.- Wujku, kto to?- Zapytał nieśmiało wskazując na Maddy.

- To słodka księżniczka.

- Moja księżniczka. Jestem Taj- mruknął uśmiechając się szeroko. Przewróciłam oczami. Czy nawet on musi flirtować? „ Wujek go nauczył". Michael spojrzał na mnie, po czym wyszeptał coś po cichu do Taja. Ten pokiwał głową, złapał Maddy za rękę i wbiegli do domu. Następnie Michael podszedł do mnie z uśmiechem.

- Co taka nadąsana jesteś.

- Nie jestem nadąsana.

- Rose, o co chodzi?- Zapytał skołowany.

- Musiałeś mi dogadać przy małej.

- Jezu.. Rose nie trzeba było myśleć o niebieskich obłokach.

- Następnym razem to zapamiętam- mruknęłam.

- Rose, o co znów ci chodzi? Obrażasz się o byle, co.

- No i dobrze. Mam zły humor. Już w samochodzie zacząłeś. Zachowujesz się jak..- Nie dokończyłam. Nie miałam ochoty się z nim kłócić.

- No, jak kto?- Zapytał zirytowany.

- Nie ważne. Nie chce sie kłócić.

- sama zaczęłaś,

- Przecież wiem- warknęłam, po czym przysiadłam na schodkach. Michael usiadł obok mnie i wyszeptał:

- Hej Różyczko, co sie dzieje? - Spojrzałam na niego i wzruszyłam ramionami.

- Po prostu jestem na maxa wkurzona- odparłam.- Przepraszam. 

- Nie przepraszaj. Jesteś doprawdy przesłodka, gdy się denerwujesz, ale wolę jak sie uśmiechasz- zaśmiałam się.- Chodź do dzieciaków.

- Okej.. A co u ciebie i Brooke?

- Nic. Co ma być?

- Myślałam.

- Skończyłem z nią raz na zawsze.

- Oh... I Jak Maddy podoba ci się?- Zapytałam, gdy zobaczyłam Maddy, z Tajem w kuchni.

- Fajnie, idziemy sie bawić?- Zapytała.

- To zależy od tego pana- brodą wskazałam na Michaela.

- Ty nie zasłużyłaś.

- No wiesz ty, co.

- No, co?- Uśmiechnął się. Zaczęłam go gilgotać, lecz Obią mnie przycisnął mi ręce do pasa, tak, ze nie umiałam nimi ruszyć.

- I co teraz?- Zapytał z drwiącym uśmiechem.

- Będę płakać. Zabroniłeś mi się bawić.

- Nie jesteś za duża.

- Powiedział stary dziadek.

- Ja starym dziadkiem? 

- Nie ten obok- przeniosłam wzrok na dzieci, które dusiły się ze śmiechu. - Dobra idziemy.

- To ja będę decydował, kiedy pójdziemy.

- I kto się obraża.

- Nazwałaś mnie starym dziadkiem.

Przybliżyłam twarz do jego ucha i wyszeptałam:

- Wyjątkowo przystojnym-, po czym pocałowałam go w policzek. Michael mnie puścił, i oparł się szafkę- Odpłaciłam swoje grzechy.

- Nie do końca.

- Matko, Maddy powiedz mu coś, bo nie mam siły- usiadłam na kanapie.

- Choć my się bawić.

- Tak chodźmy.

****

Kara na to, że nie mogłam się bawić na prawdę obowiązywała. Michael tego dopiłował. Powiedział, że dopóki go nie przeproszę to będę musiała siedzieć sama. A ani mi się śni go przepraszać. Co tam pójdę do Wesołego Miasteczka, i sie wybawię.

" Ale tam nie ma Piotrusia"

" Piotrusia, który zdążył zadziałać mi na nerwy"

- Co nadal się obrażamy?- Usłyszałam jego melodyjny głos.

Odwróciłam głowę i mruknęłam:

- Tak, bo jesteś wyjątkowo irytującym właścicielem.

- Ale nie jestem obrażalski.

- Jesteś arogancki. Zachowujesz się jak świnia, a ja na takie zachowanie ci nie pozwolę.

- Tak a co zrobisz.

- Nie wiem, musze przemyśleć wszystkie możliwości.

- Będziesz mieć trochę mało czasu- zachichotał. Spojrzałam na niego zaskoczona. Wziął mnie na ręce, po czym skierował się w stronę basenu. Zaczęłam sie drzeć, i kopać, ale nic sobie z tego nie robił. I wylądowałam w basenie.

- Jesteś martwy!- Krzyknęłam odgarniając włosy z twarzy.

- Bardzo się boje.

- Podejdź no tu- oparłam się o brzeg- No chodź. Nie gryzę.

- tego nie byłbym pewny.

- Jesteś tchórzem.

- Nie po prostu.. Idę do dzieci- zachichotał. Miał iść w kierunku dzieci, jednak zadzwonił do niego telefon i poszedł gdzie indziej. Ja w tym czasie, pokazałam dzieciom, żeby podbiegły.

- Co jest Rose.

- Lubice słodka zemstę?

- Uwielbiam!- Krzyknął Taj.

- Ja też!!!

- Zrobicie tak- przybliżyłam się i wyszeptałam_ Maddy poprosi Michaela, by wszedł na tą trampolinę i pokazał jak to jest wysoko. Ty taj w tym czasie tam wejdziesz i popchniesz go do wody okej?

- Nic mu nie będzie?- Zapytała Maddy.

- A co mnie to obchodzi? Mnie umiał wrzucić.

- No to tego nie robie.

- Nic mu nie będzie- powiedziałam.

- Naprawdę.

- tak, idzie.. Idźcie, ale nie mówcie nic o mnie- dzieci pokiwały głową, i pobiegły. Michael spojrzał na mnie, na co mu pomachałam.

" Zemsta jest taka słodka"- pomyślałam. Po 10 minutach Maddy, podeszła do Michaela. Nie chciała podejść szybciej by sie niczego nie domyślił. Michael chwilę się zastanawiał, po czym pokiwał głową.

" No dalej Jackson. Czekam"

Uśmiechnęłam się pod nosem, lecz ugryzłam się w język by nie wybuchnąć śmiechem. Michael wszedł na trampolinę. Popatrzył na mnie, na co mu pomachałam. On zaczął sie wydurniać, i nie zauważył Taja, stojącego za nim z uśmiechem. Powoli do niego podszedł, po czym lekko popchnął Michaela.

Ten zachwiał się i wpadł do wody, a ja wybuchłam śmiechem. Michael sie wynurzył i mruknął:

- To twoja sprawka.

- Nie.

- Jak ja cię złapie- Wygramoliłam się z wody, i zaczęłam biec, lecz nie miałam z nim szans, i po chwili mnie złapał.

- Zemsta jest słodka!- Krzyknęłam dusząc się ze śmiechu.

- Doprawdy- zaczął mnie łaskotać. Śmiałam się jak wariatka, lecz w końcu udało mi się uciec.

- Zemszczę się.

- Czekam- rzuciłam z uśmiechem. 

***

Siedziałam na ławce wyciągając nos do słońca by się trochę ogrzać, i by ubrania mi wyschły. Gdy nagle ktoś zasłonił mi słońce. Otworzyłam oczy, i zobaczyłam Michaela z uśmiechem. Poprawka. Michaela ubranego w biały szlafrok z chytrym uśmiechem.

- Królu zasłaniasz mi słońce.

- To ty ich napuściłaś.

- Nie. Jak możesz mnie oskarżać?- Zapytałam.

- Bo chciałaś się zemścić. Wszystkie dowody wskazują na ciebie- odparł.

- Mądrala w białym szlafroku, przesuń się, bo chce się popalać. Owszem jesteś gorący, ale nie mam zamiaru przelecieć cię na trawniku- dopiero po sekundzie dotarło do mnie, co wypłynęło z moich ust- To znaczy.

- Michael zaczął się śmiać jak wariat, po czym poruszał zabawnie brwiami.

- Nie wiedziałem, że aż tak cię kusze.

- Nie wiedziałam, ze aż tak zadziałasz mi na nerwy.

- Michael chodź- popatrzyłam przed siebie i zobaczyłam Maddy z Tajem. Rzecz jasna oni też postanowili się schłodzić tego ciepłego dnia.- Ty Rose też.

Wstałam i wyminęłam Michaela, lecz on złapał mnie za ramię.

- Bez numerów Adams mam cie na oku.

- Mam z tego powodu płakać czy skakać z radości.

Jak się okazało Taj nam chce pokazać swoje skoki do wody. Szczerze ja za bardzo bym się bała. Skakał z tej trampoliny jak zawodowiec. A my z Michaelem klaskaliśmy.

- Michael teraz twoja kolej- mruknął.

- Nie podziękuje.

- Królu pokaz, co potrafisz.

- Uwierz, ze nie chcesz bym pokazał, co potrafię.

- Czy ty coś sugerujesz.

Wzruszył ramionami i pokręcił głową:

- Nie.

Obserwowałam dokładnie Taja, który skradał się za plecami Michaela. Nie wiedziałam, czy mu powiedzieć czy nie. Biorąc pod uwagę jak zadziałał mi dziś na nerwy?

E tam to nie moja sprawa. Nagle wyskoczył koło niego Taj, a ten zaskoczony nie wiedział, co robić. Taj pomyślał za niego. Po raz drugi dnia dzisiejszego Michael Jackson skończył w basenie.

- Rose zrób coś- rzucił.

- Bravo Taj- przybiłam mu piątkę. Michael spojrzał na mnie oburzony a ja mu pokazałam język. Przybliżyłam się do brzegu, uklęknęłam i wyszeptałam:

- zemsta zawsze była słodka, królu.

- Przekonajmy się- pociągnął mnie za sobą. Z pluskiem wpadłam do wody. Szok spowodowany zimną wodą ( dość długo siedziałam na słońce, a tu nagle takie coś) ścisnął mi płuca wybijając z nich powietrze. Udało mi sie na chwile wynurzyć, a potem znów poszłam pod wodę, nie byłam w stanie utrzymać się na powierzchni. Myślałam, ze to koniec, gdy zobaczyłam Michaela. Podpłynął szybko do mnie, chwycił za rękę i zaczął wyciągać na powierzchnię Wypłynęliśmy, zakrztusiłam się wodą, i zaczęłam kaszleć. Michael posadził mnie na brzegu basenu. Oparł się obok mnie i wciąż ciężko oddychał. Wypuściłam powietrze, i położyłam się. Michael nim się obejrzałam klęczał nade mną. Był przerażony nie miej niż ja.

- Różyczko wszystko w porządku.

- Już tak- wyszeptałam, lecz wciąż było trudno mi złapać powietrze.

- Rose- podbiegły do nas dzieciaki- Nic ci nie jest.

- Nie w porządku- uśmiechnęłam się słabo.

- Chyba jak na dziś koniec zabawy z wodą- mruknął Mike.

- Zgadzam sie w 100%- uśmiechnęłam się do niego. - Dzięki za uratowanie życia.

Michael uśmiechnął się krzywo i rzucił.

- Nie ma, za co...

****

Dostałam ubrania na przebranie. Szybko się w nie przebrałam, po czym wysuszyłam włosy. Dzieciaki poszły na górę się przebrać, Michael też.

Siedziałam w salonie z szklanką herbaty, gdy nagle przed oczami mignął mi Michael.

Uklęknął przede mną i wyszeptał:

- na pewno wszystko w porządku. Martwię się o ciebie- odgarnął mi włosy z twarzy, po czym włożył je za uszy.

- W jak najlepszym.

- Naraziłem twoje życie. Przepraszam.

- Opłacało się. Sam Michael Jackson mnie uratował.

- A najpierw podtopił.

- Oj nie marudź. Dziękuje.

- za co?

- za cudowny dzień.

- To jeszcze nie koniec.

- Cos zaś wymyślił?

- Pójdziemy an Brummer cars, potem do zoo, a potem do kina hymn?

- To bezpieczniejsze- uśmiechnęłam się.

Michael pokiwał głową, po czym zerknął na moje usta. Zaczął się niebezpiecznie zbliżać. Widząc to przełknęłam ślinę.

Popatrzyłam na jego usta, a potem przeniosłam wzrok na jego oczy. Patrzące teraz tak intensywnie na mnie. Nie były roześmiane, kryły się w nich uczucia, które nie umiałam odgadnąć.

- Przeszkadzamy?- Odskoczyliśmy od siebie słysząc wesołe głosiki dzieci.

- Nie, to jak idziemy?- Rzucił Michael szybko oddychając. Zerknął na mnie, i przygryzł wargę. Ta bliskość, źle na nas zadziała.

- Dobra zróbcie ten " całus" i idziemy.

- Co jaki całus?- Zapytałam.

- No wiesz Rose CMOK-CMOK- zachichotał Taj. Spuściłam głowę czując, ze się rumienię.- No dalej. Michael przybliżył sie do mnie, popatrzył na usta, lecz pocałował mnie w policzek.

" Dzięki ci Boże. Nie chce faceta. Chce przyjaciela. Nie chce znów cierpieć".

- Chodźmy na Brummer Cars- rzucił wesoło Mike.

- Tak chodźmy na Brummer Cars- wyszeptałam wciąż oszołomiona bliskością, jaką miałam z Michaelem. Jak dla mnie był za blisko..

***

Po kilku godzinach incydent z salonu, ze mną i Michaelem w rolach głównych odszedł w niepamięć. Byliśmy za bardzo pochłonięci zabawą, by o tym myśleć. Na każdej karuzeli pojeździliśmy z trzy razy. A teraz, gdy trochę sie uspokoiliśmy szliśmy w kierunku Zoo.  Taj i Maddy za rączki, uśmiechając się do siebie, a ja z Michaelem z tyłu przyglądając się im uważnie.

- Chyba się zakochali- wyznałam, na co Mike pokiwał głową i uśmiechnął się- Co?

- To takie urocze.

- No wiem, czekaj- zatrzymałam go- patrz- Taj zerwał kwiatka dla Maddy, po czym, pocałował ją w policzek, a ona nie była mu dłużna.- Oh to urocze.

- Przesłodkie- zaśmiał się Mike. Nieoczekiwanie wziął mnie na ręce i okręcił w koło, skończyło się to na tym, że wylądowaliśmy na ziemi. Ja na Michaelu. Ale oczywiście, przeturlał się i to ja musiałam być na dole.

- Co cie tak nagle wzięło?- Zapytałam z uśmiechem.

- Cieszę sie, że jesteś obok.

- Nie rozumiem.

- Cieszę sie, że jesteś moją przyjaciółką. Możemy rozmawiać o wszystkim. Wielu ludzi, mówi, że mnie uwielbia, i chwalą sie, że jesteśmy przyjaciółmi a chodzi..

- o pieniądze- wtrąciłam. Spuścił głowę. Podniosłam ją, po czym pocałowałam go w nos.- Nie smutaj się.

- Dlaczego.

- Lubię twój uśmiech.

Uśmiechnął się szeroko, po czym przygryzł warge.

- Nie podrywaj kumpla.

- Dobrze kumplu- zaczęłam się śmiać, lecz uspokoiłam się, gdy usłyszałam pisk Małej. Jak sie okazało, tamta dwójka nas powtarzali dokładnie to, co my.

- Powtarzają nas. Fajnie, co nie.

- Lepiej dla nich, żeby nas nie powtarzali- Michael pokiwał głową, po czym zerwał się na równe nogi, i wstał.

- Masz rację. Dobra dzieciaki, idziemy do Zoo.

*****

W Zoo bawiliśmy się cudownie. Co chwila się śmialiśmy, chociaż nawet nie wiem, z czego. Pokochałam Bubblesa, był cudowny. Miałam go na rękach i podarowałam mu buziaczka, w główkę, na co Michael się obraził. Bo on też by chciał dostać. Normalnie jak z dzieckiem.

- Pójdziemy do kina?- Zapytał z nadzieją Taj.

- Pooglądamy kreskówki- powiedziała wesoło Maddy.

- Okej.

- Słyszałaś- pocałował małą w policzek.

- Taj, co tak całujesz Maddy?- Zapytał Michael podchodząc do nich.

- To moja dziewczyna- pochwalił się, a ja zrobiłam głośne " Ohh" z Michaelem.

- Jakie to słodkie Mickey- zaczęłam piszczeć.

- No przecież wiem.

- Weźmiemy ślub- dodała Maddy- Bardzo sie kochamy.

- Jakie to słodkie, boże- mruknęłam, po czym wtuliłam się w Michaela.

- Chodźmy- złapali sie za rączki i udali do kina.

- Różyczko, coś czuje, że zrobimy im ślub, co?- Pokiwałam głową i się zaśmiałam.

Gdy byliśmy w kinie usiadłam w ostatnim rzędzie, dzieciaki poszły zaś do przodu. Michael włączył film, po czym usiadł obok.

Był jeden problem. Ja i Michael nie umieliśmy zachować sie w kinie, co chwila się śmialiśmy, rzucaliśmy w siebie popcornem.

- Cicho!- Upomniał nas Taj.

- Dobra.. Dobra nie nerwuj się tak- rzucił Michael chichocząc pod nosem.

- Gorzej niż z dziećmi- dodała Maddy.

- By duże dzieci jesteśmy- mruknęłam.

- Im starsze tym głupsze.

Spojrzeliśmy na siebie z Michaelem, po czym rzuciliśmy równocześnie.

- Nie prawda!

***

Po 17- nastu upomnieniach, uspokoiliśmy się nieco i zaczęliśmy mówić do siebie używając wszystkich chwytów retorycznych ze słownika sarkazmu, dzieci miały dość. I postanowiły się do nas nie odzywać.

- Nie lubią nas- wyszeptałam mu na ucho.

- My ich też nie lubimy.

- Mów za siebie ja ich kocham

- A ja uwielbiam.

- A mnie lubisz.

- Biorąc pod uwagę ile razy dałaś mi w łeb+ w mordkę do tego to jak mi dogadywałaś.

- Matko

- To...

- Hę?

- Uwielbiam cię, jesteś moją różyczką.

- No właśnie, czemu różyczką.

- Bo jesteś piękna jak róża. Olśniewasz swoją pięknością, lecz kujesz, gdy ktoś chce cię zranić. Bronisz się tak jak róża przed zerwaniem- poczułam jak w oczach zbierają mi się łzy.

- Róża kuje, ale olśniewa każdego, kto ją zobaczy. I cieszę się, że ja zerwałem taką różyczkę- pogłaskał mnie po policzku.

- Cieszę sie, ze ty mnie zerwałeś.

- hej a wy, dokąd?- Zapytał Mike. Dzieci wchodziły po schodach i nawet do nas się nie odezwały. - Chodźmy.

Wróciliśmy do domu. Przeprosiliśmy dzieciaki, po czym udaliśmy się do kuchni by zrobić im kolację. Robiliśmy kanapki sercem nie odzywając się do siebie. Michael coś nucił pod nosem, a ja zerkanałam na niego od czasu do czasu. Zaniosłam kanapki dzieciakom, po czym wróciłam do kuchni. Wzięłam do ręki kubek z herbatą, kiedy odezwał się Michael.

- Powinnyśmy zostać swatkami. Popatrz połączyliśmy dwójkę słodkich dzieci.

Uśmiechnęłam się i pokręciłam głową.

- Nibylandia łączy ludzi.

- To chyba dobrze- oparł się o blat, z kubkiem herbaty w ręce. Wyglądał świetnie. Trzy guziczki rozpięte przy szyi jego koszuli, loczki opadające na ramiona i uśmiech, który potrafi zauroczyć każdą dziewczynę.- Co mi się tak przyglądasz.

- A podziwiam, jakiego mam przystojnego kumpla- Michael zawstydził sie i spuścił głowę.

- jak przystojnego?- Zapytał po chwili i znów na mnie spojrzał.

- A to jest sekret. Idę zobaczyć czy zjadły- odparałam. Michael lustrował mnie wzrokiem uśmiechając się przy okazji. Zapomniałam wspomnieć, że w końcu zostajemy na noc, u niego. Gdy weszłam dzieciaki ziewały.

- Komuś sie oczka kleją.

- I to nie jesteś ty- koło mnie pojawił się Michael- Idziemy lulu?

- Tak, ale chcemy mieć jeden pokój- odparł Taj. Michael zerknął na mnie, po czym wzruszył ramionami.

- Niech będzie. To ja wam idę pościelić, a Rose przypilnuje byście się wykąpali i umyli ząbki, co?

- To najłatwiejsze zostawiasz dla siebie, co.

- Nom.

***

- Nawet nie wiesz jak trudno było wybić im z głowy wspólną kąpiel- odparłam wchodząc do salonu. Michael siedział na kanapie z uśmiechem- W końcu po 20 minutach się zgodzili. Jeszcze tego brakuje, by wzięli tą kąpiel..

- śpią?

- tak, umyli ząbki, a potem nie umieli zasnąć no musiałam im przeczytać bajeczkę.

Michael zarechotał i rzucił.

- Chciałbym to widzieć.

- Czemu się czuje.. Z resztą nie ważne.

- jak?

- Jakbyśmy byli małżeństwem, a te małe skarby..

- To samo czuję.

- Chociaż gdyby byli rodzeństwem nie byli by parą.

- I było by łatwiej- wstał i podszedł do mnie. - I co będziemy teraz robić.

- A co chcesz robić.

- jest wiele możliwości.

- Boje się je poznać.

- Czemu.

- Tobie różne rzeczy przychodzą do głowy.

- Tym razem to jest tylko taniec. Już ostatnio obiecałaś mi, ze razem zatańczymy.

- Ale teraz?

- Teraz- podszedł do odtwarzacza.

- Ale dzieci ledwo, co zasnęły- Michael podszedł do mnie ujął moją rękę i wyszeptał:

- No to musisz być cicho.

- nadepnę ci na nogę.

- Dziewczyno nie zaczynaj

- Mike nie umiem tańczyć- wyszeptałam mu do ucha.

- zamknij oczy i daj się ponieś muzyce- szepnął.

- Jestem samobójcą.

- No cóż.

- nigdy więcej z tobą nie tańczę.

- Niby, dlaczego?

- Bo jesteś mistrzem, a ja?

- Mistrzynią- odparł i mnie okręcił. Zaśmiałam się i rzuciłam:

- Nawet nie jest źle.

- Bo tańczysz ze mną.

- Na serio nadepnę ci na nogę.

- Nie psuj chwili.

- Nie psuje.

- Ja psuje- zaśmiałam się.

- Przepraszam.

- Za co?- Zapytałam zaskoczona.

- Za to, no wiesz, że o mało cię nie pocałowałem. Top był impuls, chce byśmy byli przyjaciółmi.

- Mam tak samo. Nie szukam na razie faceta.

- No i dobrze.

- Zabiłbyś go, co?

- Wcale, że nie.

- Tak.

- Nie.

- Tak.

- Nie.

- Koniec kłótni.

- No właśnie.

- To był magiczny dzień.

Michael przechylił mnie i wyszeptał;

- Magiczny, bo jest przy mnie magiczna dziewczyna....

Przepraszam, że dodaję dopiero teraz, ale " goście mamy byli aż do wczoraj, a mnie po raz kolejny złapała jakaś grypa, i siedzę pod kołdrą z laptopem na kolanach. Mam do was pytano wolicie, żebym dodał dzis The Most Beautiful Girl In The World, ale krótką, czy żeby ją dopracować, a dziś wrzucić You Rock My World? Wybór nalezy do was. Przepraszam, że ostatnio nie skomentowałem notek. Mam dziś cały dzień więc biorę się do komentowania:)

Przepraszam, za błędy i tą fatalną notkę.

Pozdrawiam~